Zdjęcie na niedzielę - 19 kwietnia 2020
Dziś przepiękne jeszcze zimowe ujęcie latarenki PIOTRUŚ na Zalewie Wiślanym - fotografia z prehistorycznej epoce lodowcowej - gdzież teraz takie widoki.
Fot. Mieczysław Krause
Świnoujskie światła w malarstwie [1]
Jestem bardzo sceptycznie nastawiona na wszelakie malarstwo olejne pokazujące nasze latarnie morskie. A to dlatego, że często efekt końcowy nie jest zadowalający. Albo obraz ociera się o kicz, albo autor w ogóle nie potrafi oddać realiów i detali danej latarni i jest ona nie do rozpoznania.
Ale jest taki malarz, urodzony w Międzyzdrojach, a mieszkający w Świnoujścia, którego obrazy z latarnią świnoujską i innymi obiektami nawigacyjnymi z tego miasta mnie zachwycają. To typowe malarstwo realistycznie więc dbałości o szczegóły i proporcje ma znaczenie.
Mam na myśli pana Mirosława Szeib (rocznik 1963), którego prace poznałam dzięki wrzucanym na profil facebookowy latarni w Świnoujściu, jego obrazom. Po paru takich zachwytach poszukałam w internecie informacji o ich autorze i chciałam zobaczyć więcej jego prac.
Udało mi się znaleźć tak dużo dobrych obrazów z latarnią, stawami nawigacyjnymi i motywami marynistycznymi, że nie wszystko zmieści się w jednym wpisie.
Poniżej część pierwsza wybranych przeze mnie prac.
Obrazy Mirosława Szeib pochodzą z jego galerii autorskiej w internecie
Ze starej prasy [66]
Dziś w cyklu, który po raz ostatni kontynuowałam w grudniu 2019, mini notka prasowa, ale jaka gratka.
"Polska zbrojna" nr 201 z 23 lipca 1938 roku opublikowała notkę na temat planów budowy latarni w Jastarni i dotyczy to najkrócej istniejącej naszej latarni, bowiem jej "życie" przypada na lata 1938-1939.
Wybuch II WŚ przerwał brutalnie jej żywot. A była to wysoka 25 metrowa ażurowa wieża.
Poniżej okładka, strona z notką oraz sama notka i jej pełna treść.
A o jaki obiekt nawigacyjny w Jastarni zapowiada ta notka? Poniżej stara kartka pocztowa z kratową ażurową konstrukcją od strony zatoki oraz fotografia z Narodowego Archiwum Cyfrowego.
Widoki z podróży [48]
Dziś w cyklu podróżniczym udamy się daleko, bo aż do północnego Peru. Latarnią spotkaną na wyjeździe Autorki prezentowanych dziś fotografii jest dziś czarno-żółta wieża Punta Tomás Light z prowincji Barranca. Więcej ciekawych zdjęć z całe świata na profilu Pstrykowisko: https://www.facebook.com/Pstrykowisko/
Poniżej kilka faktów nt tego obiektu:
– obiekt całkiem nowy, bowiem z 1995 roku
– latarnia aktywna
– wysokość światła 79 m n.p.m.
– cylindryczna wieża o wysokości 18 m
– charakterystyka światła dwa białe błyski co 10 sekund
– położona na przylądku około 40 km na północ od Huacho
– wieża zamknięta dla turystów
Poniżej fotografie Autorki z podróży po Ameryce Południowej
Poniżej Street View i widok satelitarny z Google Maps
Fot. Marzena Józefczyk - Pstrykowisko
Zdjęcie na niedzielę - 5 kwietnia 2020
To nic nowego, że latarnia z Góry Szwedów trafia ponownie do niedzielnego cyklu. Tą fotografię wykonałam w czerwcu 2019 roku. Tym razem szliśmy na wysoką wydmę trochę innym szlakiem, bo startując od centrum Helu od ulicy Wiejskiej, a nie zaczynając spacer obok płotu MOW.
Fot. Latarnica / 2019
Dawno temu w Helu [5]
Nie przypuszczałam, że wpis z archiwalnymi fotografiami Helu rozciągnie się aż na tyle odcinków. Ale prezentowane fotografie są wspaniałe i trudno byłoby się nimi nie podzielić.
Ciągle jakieś ujęcia mnie zaskakują, pokazują zupełnie nieznane oblicze tego miejsca. Czasami się zastanawiam jak dziś wyglądałby Półwysep Helski i jego miejscowości gdyby nie było na kartach historii II WŚ i komunizmu w Polsce. Trudne do wyobrażenia.
Fot. ze zbiorów Muzeum Helu (poza fot. 10 - z internetu)
Przebudowa latarni Świnoujście
Do dzisiejszego wpisu zainspirowała mnie grafika ze świnoujską latarnią prezentująca wygląd jej wieży, która miałaby zastąpić niesprawdzającą się konstrukcję na planie wielokąta. Jednak ściany o ostrych kantach okazały się mało odporne na trudny nadmorski klimat wybrzeża.
Latarnia w Świnoujścia została zbudowana w latach 1854-57. Pierwszy raz światło rozbłysło 1 grudnia 1857 roku. Jego moc (Fresnel klasy I) sięgała 24 Mm. Początkowo ośmiokątna wieża stale wymagała kosztownych napraw. Po takich poważniejszych z roku 1886 i 1899 postanowiono zmienić jej przekrój na kołowy. Niezbędny remont miał miejsce w blatach 1902-1903. I z takim wyglądem przetrwała do dziś przechodząc po drodze remonty i wzmocnienia pękającego płaszcza wieży.
Poniżej świnoujska latarnia z wieżą na planie wielokąta na starych kartach pocztowych, karty fot. aukcyjne
Poniżej grafika, prezentująca zrealizowany projekt przebudowy latarni, ilustr. ze strony facebookowej latarni w Świnoujściu
Poniżej świnoujska latarnia z okrągłą wieżą po przebudowie na starych kartach pocztowych, karty fot. aukcyjne
Latarnia z kalendarza - marzec 2020
Pierwszy wiosenny miesiąc 2020 roku przynosi w kalendarzu wizerunek uroczej niewielkiej latarni Point Cabrillo z Kalifornii. Mogłabym w takiej z przyjemnością mieszkać na co dzień. Jest taka kompaktowa i w sam raz metrażowa.
Poniżej kilka faktów nt tego obiektu:
– zbudowana w 1909 roku
– obiekt aktywny nawigacyjnie
– wysokość światła 25,5 m n.p.m.
– wysokość wieży 14,5 m
– oryginalna soczewka Fresnela została przywrócona do użytku w 1999 roku
– cały budynek jest oryginalny i posiada stację przeciwmgłową
– poza latarnią jest tam kompleks innych obiektów (olejarnia, stolarnia, maszynownia)
– na potrzeby stałej opieki nad obiektem powołano Stowarzyszenie Point Cabrillo Lightkeepers Association
– przy latarni czynna placówka muzealna
– niedaleko latarni jest ogólnodostępny parking dla turystów
– wieża otwarta dla zwiedzających od wschodu do zachodu słońca
Poniżej foto obiektu, fot. Frank Schulenberg/wikimedia.org
Poniżej historyczne ujęcia latarni (stara kartka z leuchtturm-welt.net) i fotografia z 1955 roku (fot. lighthousefriends.com)
Poniżej fotografie lotnicze z marinas.com
Poniżej Street View i fotografia satelitarna - Google Maps
Piwne etykiety z latarniami [6]
Na naszym wybrzeżu mamy taką uroczą miejscowość z historyczną starą latarnią morską jaką jest Jarosławiec.
W tym nadmorskim kurorcie znajduje się Jackowo - restauracja specjalizująca się w kuchni polskiej oraz przyrządzaniu potraw rybnych. Do pysznych potraw można na miejscu zamówić jedno z wielu gatunków piw. Bywa ich nawet ponad 110 rodzajów do wyboru.
Mnie zainteresowało to z etykietą z latarnią morską. Są też piękne zestawy z pamiątkowym lokalem z latarnią. Piwa zielone i ciemne "Jackowo" trafiają do mojego cyklu z racji sympatycznej grafiki.
Dlaczego Jackowo? To termin zaczerpnięty od dawnej nazwy Jarosławca. I tak już przylgnęło do tego miejsca trwale, gdzie w pobliżu można przy okazji zwiedzić wieżę latarni.
Fot. ze strony facebookiem restauracji: https://www.facebook.com/JackowoJaroslawiec/
Początek marca na Rozewiu
Dziś chciałabym zaprezentować kilkanaście zdjęć z Przylądka Rozewie z 1 marca br. Jak widać pogoda iście wiosenna. Fotografie wykonała pani sołtys Rozewia - Renata Łojek Ostrowska.
Ten zestaw fotografii ukazał się na facebooku 1 marca i został opatrzony przepięknym cytatem:
"Po wizycie na plaży, trudno uwierzyć, że żyjemy w świecie materialnym.” – Pam Shaw.
Fot. Renata Łojek Ostrowska / 1 marca 2020
Zdjęcie na niedzielę - 8 marca 2020
W drugą niedzielę marca zapraszam na przydrożny skwerek na Rozewiu. na nim znajduje się drewniana pomalowana miniatura rozewskiej latarni i kierunkowskazy do wielu miejsc. Gdy się już tam jest znaczy, że rozewskie latarnie są bardzo blisko, bo skwerek jest przy ulicy latarnika Leona Wzorka wiodącej do bliz.
Fot. Kasia Foigt / styczeń 2020
Latarnica poleca - vol. 27 - Lighthouse
Nie przypominam sobie, abym w cyklu Latarnica poleca pisała w przeszłości o jakimś filmie. Ale może taki rzadki przypadek miał miejsce. Tym razem nie mogę się oprzeć i byłoby to coś nienaturalnego dla tematyki tego bloga, gdybym pominęła powstanie filmu "Lighthouse", mającego swą światową premierę w maju 2019 roku.
Ja miałam przyjemność zobaczyć film po premierze w Polsce - w grudniu 2019. I tak byłam mile zaskoczona, że znalazł się jakiś odważny dystrybutor, bo ten film jest zdecydowanie niszowy, a nie nastawiony na zarabianie pieniędzy.
Tak naprawdę trudno o nim mówić czy pisać. Jest tak wielowymiarowym obrazem, że uważam iż każdy zobaczy w nim coś innego. A odniesień do choćby mitologii i legend morskich jest w nim wiele. Trudno też go jednoznacznie przypisać do konkretnego gatunku filmowego. Po prostu nie da się. Film płynnie przechodzi od obyczaju do dramatu, przez horror, kryminał aż do studium psychologicznego ludzkich wynaturzeń.
Jedno jest niezaprzeczalne - to zupełnie inne kino i inny odbiór obrazu filmowego dla widza. Nie mamy tam zamkniętej historii wiodącej od punktu A do Z. Nie wiemy co jest prawdą, a co imaginacją, co jawą a co snem. Ale każda z tych płaszczyzn ma taki klimat i siłę wyrazu przemawiającą obrazem, dźwiękiem i grą aktorską, że na samo wspomnienie od razu mam ciarki.
Tak, dźwięk tego filmu to zdecydowanie osobna kwestia. Kto jest wrażliwy na hałas może szybko poczuć dyskomfort. Tutaj nie znajdziemy oryginalnej muzyki napisanej specjalnie do filmu. Jest za to kakofonia dźwięków tak głośno nagranych, że od początku rozsadza widzowi czaszkę. Huczy wiatr, szumią sztormowe fale, wyją buczki przeciwmgłowe, chałupa latarników się rozpada, maszyneria latarni pracuje pełną parą, mewy krzyczą... Po prostu obłęd.
Idealnie się to synchronizuje z akcją i opowiadaną historią. Na jej temat nie powiem ani słowa. To trzeba zobaczyć. A co mamy? Jest latarnia i dwóch latarników (swoją drogą niezwykle poprowadzona scena zmiany załogi latarni), jest wyspa i ocean. Na wyspie mały klaustrofobiczny świat. To wystarczy dla kogoś, kto lubi takie klimaty. A wszystko na dodatek tylko w czerni i bieli i nie na klasycznym obrazie panoramicznym, ale zbliżonym do kwadratu. Do tego tak piękne kadry, że śmiało zdjęcia z tego filmu wieszałabym na ścianie jako obrazy.
A gra aktorska? Cóż... Dla mnie bohater grany przez Dafoe to jego najlepsza rola. Oczywiście trudno przy tym aktorze mówić o słabych kreacjach filmowych, ale tutaj wbił mnie w kinowy fotel. I ten archaiczny piękny język, te długie jakby pełne melodii kwestie. To film tylko do oglądania z napisami! To trzeba słyszeć.
Miłą niespodzianką jest gra partnera Dafoe - Roberta Pattisona. Aktor młodego pokolenia poradził sobie i udźwignął rolę. Obydwoje całkowicie przykuwają nasz wzrok i zachwycają. Widz wchodzi w tą historię i ten świat. Ale to też jeden z takich filmów, które albo się kocha albo nienawidzi.
Rozmawiałam o "Lighthouse" ze znajomymi, którzy podjęli wyzwanie i są wśród nich i tacy którzy totalnie go nie rozumieją, inni nie są wstanie obejrzeć do końca, ale są i tacy jak ja - oczarowani. Na szczęście. Podsumowanie nie mogłoby więc być inne - po prostu Latarnica poleca!
Poniżej podstawowe dane:
– reżyseria: Robert Eggers
– scenariusz: Robert Eggers / Max Eggers
– gatunek: Dramat / Horror
– produkcja: anada / USA
– premiera: 19 maja 2019 (świat)
– premiera Polska - grudzień 2019
– w rolach głównych: William Dafoe i Robert Pattison
– czas trwania: 1 godz. 52 minuty
Poniżej plakaty reklamujące film, ze strony oficjalnej filmu
Poniżej zdjęcia z facebookowej strony filmu:
Fotografia główna wpisu, fragment oficjalnej strony www: https://a24films.com/films/the-lighthouse
Poniżej link do zwiastunów:
Trailer nr 1: https://www.filmweb.pl/video/Zwiastun/nr+1-50820
Trailer nr 2: https://www.filmweb.pl/video/Zwiastun/nr+2-51334
Ciekawostki aukcyjne [36]
Po ponad dwóch miesiącach wracam do cyklu i chciałabym w tym odcinku pokazać stare kartki pocztowe z latarniami naszego wybrzeże wyszperane na aukcjach.
Fot. aukcyjne
Widoki z podróży [47]
Dziś podobnie jak w ostatnim odcinku cyklu zostajemy poza granicami kraju. I to całkiem daleko, bowiem przenosimy się do Izraela. A konkretnie do portu Jaffa, bo tam tą latarenkę ustrzeliła wspaniała kociara Jaga.
Fotografia trafiła już do mnie podczas jej pobytu w Izraelu, a ja dziś chce się nią z Wami podzielić. Poniżej to zdjęcie, które skłoniło mnie do poszukania informacji o tym obiekcie.
Fot. Jaga Purszke / 2019
Poniżej kilka faktów nt tego obiektu:
– zbudowana w 1936 roku
– wysokość światła i charakterystyka światła nieznane
– budulec stanowi beton
– wysokość wieży 10 m
– pomalowana na czerwono-białe poziome pasy
– została wyłączona w 1966 roku, w 1965 roku zbudowano port w Ashdod, zastępując port w Jaffie - tam trafiła optyka z Jaffy
– świeża farba i panele słoneczne widoczne na aktualnych zdjęciach sprawiają, że istnieje duże prawdopodobieństwo, że światło zostało ponownie aktywowane
– wieża zamknięta dla turystów
– latarnia pojawiła się na znaczku wydanym w 2009 r. w Izraelu
Poniżej fotografia portu Jaffa z maja 2005, fot. Wikimedia.org/Almog
Poniżej widok na latarnię dzienny i nocny - Street View Google [2x]
Poniżej latarnia w Jafie widok współczesny (fot. Wikimedia.org) i historyczna kartka pocztowa (leuchtturm-welt.net)
Fot. główna wpisu - Wikimedia.org
Zdjęcie na niedzielę - 1 marca 2020
Nareszcie rozpoczynamy miesiąc, który przyniesie tak upragnioną wiosnę. A póki zima to spójrzmy jeszcze na latarnię Hel w zimowej szacie.
Fot. Ryszard Kretkiewicz
Latarnia z kalendarza - luty 2020
Miesiąc luty przynosi wizerunek latarni Pigeon Point z Kalifornii. Ponieważ ona już kilkakrotnie była w kalendarzach w innych latach dziś, to aby nie powielać tych samych danych dziś po prostu tylko krótka informacja o latarni.
Poniżej karta lutowa:
Latarnia morska Pigeon Point stoi na skalistym cyplu na skraju urwiska w Kalifornii. Od dawna służy za punkt orientacyjny dla statków zbliżających się do Zatoki San Francisco z południa. Jej nazwa pochodzi od „Carrier Pigeon”, statku, który rozbił się tutaj w 1853 r. Należy do najwyższych w Stanach Zjednoczonych, a szczególną urodę zawdzięcza potężnemu obiektywowi zbudowanemu z 1008 ręcznie polerowanych soczewek i pryzmatów. Pierwotnie była wyposażona w lampę opalaną rafinowanym smalcem. W 1888 r. zastąpiono go olejem mineralnym (naftą),
a w 1926 r. zamontowano żarówkę o mocy 1000 W napędzaną silnikiem elektrycznym oraz sterowany elektrycznie sygnał mgłowy.
Poniżej fotografia latarni z 2016 roku, fot. wikipedia.org/Frank Schulenburg
Poniżej archiwalne zdjęcia – ze źródeł: HAER (Historic American Engineering Record), HABS (Historic American Buildings Survey)
Widoki z podróży [46]
W ty cyklu nadal pozostajemy zagranicą. Tym razem przenosimy się na Wyspy Kanaryjskie. Tam udał się na wakacje Miłosz Kościński i był czujny w temacie latarni. Od razu podesłał mi te dwa zdjęcia latarni Maspalamos (Gran Canaria).
Fot. Miłosz Kościński [2x]
Poniżej kilka faktów nt tego obiektu:
– zbudowana w 1890 roku
– obiekt aktywny
– wysokość światła 60 m n.p.m.
– wysokość wieży 56 m
– okrągła kamienna wieża przylegająca do domu latarników (pomalowany na biało)
– znajduje się na południowym krańcu wyspy Isla de Gran Canaria i
– jest jedną z najbardziej znanych atrakcji turystycznych na wyspie
– okoliczne wydmy są rezerwatem przyrody
– wieża zamknięta dla turystów
– obecnie latarnia automatyczna
Poniżej stara kartka pocztowa z leuchtturm-welt.net
Poniżej widoki satelitarny z Google maps i Street View
Fot. główna wpisu - Wikimedia.org
Latarniane unikaty [2]
W połowie grudnia wrzuciłam we wpisie kilka ciekawych znalezisk latarnianych z różnych źródeł. Dziś chciałabym się podzielić z Wami kolejnymi.
Stara mapa Półwyspu Helskiego (XVIII wiek)
Fragment mapy z 1794 roku (Robert Laurie &James Whittle, 1794 Prussia, Dantzick). Rozewie jako Rese-hoft i latarnia zaznaczona jako Light House, a Hel występuje jako Hello. Ciekawe jest to, ze mapa pokazuje obecny półwysep jako ciąg małych wysp, a w okolicy dzisiejszej Kuźnicy są jeszcze forty Kazimierzowo i Władysławowo.
Rysunek-plan zabudowa kompleksu latarnianego na Przylądku Rozewie
Plan sytuacyjny z zabudowaniami przy latarni morskiej w Rozewiu, rok 1909.
Fotografia rodzinna Flisów pod latarnią w Helu
Na fotografii Hel, 24 maja 1970 r.- rodzina Flisów (Jadwiga, Sławomir i mały Staszek). Z archiwum Rodziny Flisów - fot. z facebooka ze strony Fundacji im. Stanisława Flisa "Archiwa Pomorskie". Więcej o samej Fundacji na stronie: archiwapomorskie.pl
Latarnia morska Oksywie (nieistniejąca już)
Fotografia opisana jako : Lata 1928-1932, nieduża latarnia morska na cyplu oksywskim. Fot. aukcyjna z serwisu fotopolska
Przedwojenna fotografia z Helu
Hel, grupa letników przed latarnią morską, maj 1930 rok. Fot. aukcyjna.
Zapis ze starej księgi kościelnej w Helu
Poniżej wycinek z zapisu starej księgi kościelnej w Helu z XVII wieku. Tekst informuje: [...] "10 lutego 1673 roku, obsługujący blizę w Helu MICHEL DAHL wraz ze swoją żoną pochowali ich syna, który zmarł na statku parowym"
Serdeczne podziękowania ze tłumaczenie i podesłanie Pani Irenie Elsner - Autorce wspaniałych książek o historii ziemi choczewskiej.
Fotografia główna wpisu Nauris Mozoleff from FreeImages
Zdjęcie na niedzielę - 16 luty 2020
W pierwszą niedzielę po walentynkach (w tym roku przypadały w piątek) taki serduszkowo-latarniany akcent fotograficzny. I duecik bliz z Półwyspu Helskiego - Jastarnia i Hel.
Fot. Lidia Czuper / 14 luty 2020
Lutowe Rozewie
W połowie lutego zajrzyjmy na Przylądek Rozewie. Jakże niemal wiosennie może być nawet w tym zimowym miesiącu. Fotografie zostały wykonane 8 lutego br. Ukazują obie blizy rozewskie w ostrym słonecznym świetle. Ich autorem jest twórca portalu bałtyckich długodystansowców https://popiasku.pl. Popatrzmy na te piękne zimowe kadry. Aż chciałoby się od razu tam przenieść.
Fot. Stanisław J. Szewczak / 8 luty 2020