Ze starej prasy [59]
Czasopismo "WIARUS - organ podoficerów wojska lądowego i marynarki wojennej" w numerze 6 (rok II) z 8 lutego 1931 roku opublikowało na stronie 3 zdjęcie latarni morskiej na Rozewiu.
Poniżej okładka numeru 6 z 1931 roku oraz strona 3 ze zdjęciem latarni morskiej w Rozewiu.
Zdjęcie na niedzielę - 2 września 2018
W okolicy Przylądka Rozewie jest taki ośrodek domków letniskowych o nazwie "Rozewska Bliza". Na jego terenie stanęła replika latarni morskiej Rozewie I (w skali).
Poniżej ten model, fotografia ze strony facebookowej ośrodka. Więcej info o domkach https://www.facebook.com/Rozewska.Bliza/ Położenie jego jest idealne i blisko do latarni morskiej.
Fot. z facebookowej strony ośrodka "Rozewska Bliza"
Ze starej prasy [53]
Dziś w cyklu zaglądania do starej prasy odkrywam przed Wami numer nietypowego pisma. Bo ani nie jest o turystyce, ani o krajoznawstwie, a jednak ociera się o piękne tereny naszego wybrzeża.
8 numer miesięcznika "AUTO" z 1935 roku przynosi artykuł o nadmorskich drogach, w tym słynnej trasie od Władysławowa ku Karwi, która to droga istnieje do dziś i jadąc nią autem mijamy po prawej stronie kompleks rozewskich latarni.
Poniżej okładka pisma i kilka stron artykułu o nadmorskich drogach. Na jednej z nich widok z latarni Rozewie I na latarnię Rozewie II (fotografia pokazuje stan obiektu na rok 1935).
Rozewie znane i nieznane [3] - przyroda
W dzisiejszym odcinku przyroda na Przylądku Rozewie. Zdjęcia z wiosny br. Powiem szczerze, że nigdy nie zwróciłam uwagi na to zjawisko pofałdowanej kory drzew. Ale teraz już wiem czego będę na wybrzeżu w tym miejscu wypatrywać.
Z drugiej strony tak sobie myślę, jak ekstremalne dla przyrody występują w takim miejscu warunki, jak silne wiatry oplatają nieustannie i z jaką siłą atakują drzewa, że dochodzi do takich zmian. Drugą ciekawostką są liczne już na drzewach huby.
Rozewskie pomniki przyrody - pofałdowana kora buków smaganych wiatrem od morza
Poniżej rozewskie huby. Jak widać huby występują zarówno na żywych drzewach jak i martwych już pniakach. Są pasożytami, jeśli pojawia się na żywej wciąż roślinie. Obficie pojawiły się na starym drzewostanie przylądka.
Fot. Latarnik z Rozewia. Dziękuję za podesłanie!
Fot. główna wpisu - Wikimedia.org
Rozewie znane i nieznane [2]
Dziś wracamy na chwilę na Przylądek Rozewie. A kontynuując cykl chciałabym Wam zaprezentować kilka kolejnych ciekawostek. Wszystkie prezentowane zdjęcia autorstwa Latarnika z Rozewia.
Stary ogródek PIHM (Państwowy Instytut Hydrologiczno-Meteorologiczny) i Nowy ogródek IMGW
A podczas świąt Wielkiej Nocy następuję oczywiście poświęcenie pokarmów w tym i masła, które w tym roku miało postać świecącej latarni morskiej, obok jeszcze jedno ujęcie starego ogródka PIHM
Kaszubskie tradycje postne i wielkanocne: poniżej dania związane z okresem postu na Kaszubach ( makrela w galarecie, salony węgorz , salony łosoś i salony śledź korzenny w galarecie )
Wokół latarni panuje już wiosna
Nawet Stefan Żeromski tak wiosennie zadumany i wsłuchany w szum wiatru, a na wiosnę słońce na przylądku wschodzi tak malowniczo:
Fot. Latarnika z Rozewia
Ostatnie podrygi zimy na Przylądku Rozewie?
Czy to były ostatnie bałwanki tej zimy? Czy te opady śniegu na wybrzeżu z 16 marca br. to były ostatnie podrygi zimy? Któż to wie, ale przynajmniej mamy taką nadzieję.
W połowie marca znowu nadciągnęły chłody i ciężkie chmury. Spoglądając w morze z betonowej opaski u podnóża Przylądka Rozewie nie wyglądało to tego dnia bajecznie i optymistycznie. Ale jednak to było Rozewie.
A tam każda pogoda jest dobra, bo w miejscu gdzie dumnie stoją dwie piękne latarnie morskie nie można nie doświadczać tego, że jest się w pejzażu wyjątkowym, pełnym starej i nowszej historii, miejscu gdzie rozewskie buki w sztormowe dni szeptają legendy.
Dziękuję za fotorelację i pozdrawiam!
Fot. Latarnik z Rozewia / 16 marca 2018
Zdjęcie na niedzielę - 18 marca 2018
W dzisiejszym Zdjęciu na niedzielę fotografia osoby, który debiutuje u mnie w tym cyklu ale liczę, że w przyszłości pojawi się tutaj jeszcze nie raz. Za to po raz kolejny jako temat wrzucam tutaj Rozewie, od którego nie mogę i nie potrafię się uwolnić.
Poniżej światło latarni Rozewie I na Przylądku Rozewskim, widziane z plaży, krótko po zachodzie słońca.
Fot. Arek Kubale, więcej zdjęć na facebooku na: https://www.facebook.com/KubaleOutdoorPhoto/
Rozewskie perełki
Dziś chciałabym się z Wami podzielić takim rozewskim miksem fotograficznym. Mimo, że tematyka zdjęć będzie różnorodna łączy je jeden wspólny mianownik - to piękne słowo/miejsce Rozewie.
Tak się złożyło, że w ostatnim czasie przybyły do mnie unikalne zdjęcia powiązane z historią latarni morskiej Rozewie. I od razu pomyślałam, że poza własną przyjemnością powinnam się nimi podzielić na Latarnicy, bowiem wielu z was ceni Rozewie to samo jak ja. I jest w nim zakochanym.
Fotografia aukcyjna (niestety nieskuteczna licytacja i zakupił ją ktoś inny, stąd znak wodny) z 1937 roku, przedstawia grupę żołnierzy na tle głównego wejścia do latarni Rozewie I. Poniżej awers i rewers.
Fotografia Pana Władysława Wzorka (latarnik z Rozewia w latach 1945-1975) w mundurze MDLot. Ze zbiorów Andrzeja Olejki
Fotografia lotnicza zabudowań latarni morskiej Rozewie I, lata 20-te XX wieku. Zdjęcie: ze zbiorów Muzeum Ziemi Puckiej
Jako bonus dorzucam helski unikat: widok (zdjęcie lotnicze) na cypel helski, na którym na pierwszym planie widać Dom Zdrojowy w Helu (tzw. Kurhaus helski) z idącym w głąb wód zatoki pomostem, do którego przybijały m.in. statki wycieczkowe z Gdańska czy Sopotu. Podnosząc wzrok w górę po linii prostej nad Dom Zdrojowy w oddali widać górującą nad linią drzew wieżę przedwojennej latarni Hel. Zdjęcie: ze zbiorów Muzeum Ziemi Puckiej
Marcin dziękuję! Bez twojej pomocy i zaangażowania nie byłoby tego wpisu.
Zdjęcie na niedzielę - 25 luty 2018
Skoro końcówka lutego to i zima nad morzem musi być! dziś spojrzymy w kierunku Przylądka Rozewie plaży we Władysławowie.
Więcej zdjęć Kasi na facebooku - https://www.facebook.com/Kasia-Foigt-Fotografia-Nadmorska-536794559730583/
Fot. Kasia Foigt / zdjęcie z 6 lutego br.
Zdjęcie na niedzielę - 18 luty 2018
Tydzień temu w cyklu niedzielnym opanowała na fotografii prawdziwa biała zima, zatem dla równowagi przenieśmy się teraz w środek lata i popatrzmy na wieżę latarni Rozewie I z laterny wyremontowanej latarni Rozewie II.
Fot. Tomasz Lerczak
Straty w drzewostanie Rozewia
Krajobrazowy rezerwat przyrody Przylądek Rozewski powstał, aby zachować fragment wybrzeża klifowego porosłego przeszło stuletnim lasem mieszanym - w tym ze znacznym udziałem buka.
O bukach rozewskich są legendy, buki z Rozewia tak wzrastały że po latach eksploatacji latarnia Rozewie II nie wystarczyła i trzeba było na powrót uruchomić Rozewie I uprzednio ją znacznie podwyższając.
Stary bukowy drzewostan jest tym, co poza samą latarnią, mnie tam zachwyca, bowiem ten las porastający stromy klif wręcz przypomina tereny górskie i tatrzańskie szlaki - takie mam wspomnienia z okresu kiedy czynna była jeszcze "stara" ścieżka idąca ku plaży zaraz za latarnią, a którą zamknięto po kolejnym obsunięciu się klifu.
W ogóle lasy w okolicy Rozewia czy to te bliżej Jastrzębiej Góry czy okolice Wąwozu Chłapowskiego to cudowne miejsce. I myślę że przyrodnicy w ogóle dostrzegają tam dużo więcej niż przeciętny turysta.
Pod koniec stycznia otrzymałam te smutne w swej wymowie zdjęcia od Latarnika z Rozewia. Sztormy nie oszczędziły starych drzew. I z pewnością nie będą je szczędzić i w kolejne lata i czasy silnych sztormów. Z jednej strony natura i jej siły. Z drugiej ból w sercu, bo jednak żal.
Poniżej straty w drzewostanie po styczniowych silnych sztormach na naszym wybrzeżu. Drzew zawsze mi szkoda. A na Rozewiu takie zmiany to nic szczególnego. Od zawsze żywioł tam szalał stąd wzmocnienia brzegu, stąd sama latarnia ostrzegająca tych na morzu...Latem osobiśc
Latarniku, dziękuję za zdjęcia !
Fot. Latarnik / styczeń 2018
Poranek na Przylądku Rozewie
26 stycznia otrzymałam przemiłego maila. Tym bardziej sprawił mi przyjemność, że był niespodziewany i ogromną radość sprawiło obejrzenie z rana we własnej skrzynce mailowej jakby bezpośrednio fotorelacji z poranka pod latarniami na Rozewiu.
Kto kiedykolwiek schodził spod latarni ku plaży ten trafił na wybetonowany odcinek tzw. opaski betonowej - w ostatnich latach po remoncie - dzięki której do pewnego etapu spacer ku Władysławowu jest bardzo wygodny.
Właśnie tam powstały te poranne fotografie. Latarniku, bardzo dziękuję za mail-niespodziankę!
Fot. Latarnik/Rozewie 26.01.2018
Zdjęcie na niedzielę – 28 stycznia 2018
Ostatnia niedziela stycznia. Jak styczeń to musi też na zdjęciach od czasu do czasu być zimowo.
Zatem dziś popatrzmy na Przylądek Rozewie w otulinie zimowej - na szczycie klifu sylwetka latarni morskiej Rozewie I.
Fot. Kasia Foigt
Zdjęcie na niedzielę - 14 stycznia 2018
Jakże mógłby być nowy miesiąc bez jakiegokolwiek zdjęcia z Przylądka Rozewie. Choć miesiąc mamy zimowy sięgnijmy do gorącego lata 2015 roku i zerknijmy na wystającą nad dachem stodoły laternę Rozewia II po rewitalizacji.
Fot. Tomasz Lerczak / 2015
Zdjęcie na niedzielę - 5 listopada 2017
Na pierwszą niedzielę listopada powracam do wakacji na Półwyspie Helskim ale tych sprzed roku. Jednego wieczoru wybraliśmy się w zapadającym zmroku na Przylądek Rozewie.
Wtedy powstała ta fotografia. czekaliśmy aż zrobi się zupełnie ciemno, aby popatrzeć również na serce latarni Rozewie I pracujące w całkowitych ciemnościach. To było fantastyczne przeżycie.
Fot. Tomasz Lerczak / czerwiec 2016
Historyczna uroczystość na Rozewiu [4] - wernisaż w Stodole
Dziś powracam do ostatniego punktu oficjalnych uroczystości na Rozewiu, które miały miejsce 17 czerwca br. Już po podniosłej i ważnej uroczystości nadania latarni Rozewie II im. Jana Kasprowicza goście zaproszeni na tą uroczystość oraz przebywający na przylądku turyści mogli uczestniczyć w wernisażu prac Władysława Jarockiego, którego to prace zaprezentowane w sali wystaw "Stodoła" naprzeciwko latarni Rozewie I.
Dlaczego w tym dniu pokazano prace tego znanego malarza mocno związanego z tematyką podhalańską i tatrzańską? Choć malarz mieszkał na stałe w Krakowie i do końca życia był związany z Tatrami to w 1920 poślubił starszą córkę Jana Kasprowicza Annę. Poprzez to małżeństwo artysta często bywał w willi "Harenda" – domu Kasprowicza w Zakopanem.
Jarocki wraz z żoną jeździł a nasze wybrzeże w okresie letnim - właśnie na Rozewie - gdzie podpatrywał i malował Kaszubów podczas codzienych prac. Część z nich można zobaczyć na poniższych zdjęciach.
Dziękuję Towarzystwu Przyjaciół Narodowego Muzeum Morskiego za piękną oprawę tych uroczystości. Bardzo miło spotkać było również latarnika z Rozewia - z rodziny latarników Adrianów. Dziękuję za rozmowę i miłe słowa na temat mojego bloga.
Fot. Latarnica / 17 czerwca 2017
Przy okazji uroczystości na Rozewiu WRESZCIE miałam okazję poznać w cztery oczy Kasię Foigt, która robi przez okrągły rok przepiękne zdjęcia naszego wybrzeża - głównie okolic Trójmiasta i Półwyspu Helskiego. Jej fotografie bardzo często prezentuję w cyklu "Zdjęcie na niedzielę", gdyż zasługują na takie wyróżnienie. Więcej zdjęć Kasi znajdziecie na https://www.facebook.com/Kasia-Foigt-Fotografia-Nadmorska-536794559730583/
Fot. Kasia Foigt 2017
Historyczna uroczystość na Rozewiu [2]
Dziś wracam do czerwcowej uroczystości na Rozewiu. Po godzinie 12.00 miałam okazję uczestniczyć w - dla mnie naprawdę wzruszającej - uroczystości nadania imienia latarni Rozwie II. W 1933 roku latarnia Rozewie I dostała imię pisarza Stefana Żeromskiego , a 17 czerwca 2017 roku Rozewiu II nadano im. Jana Kasprowicza - wielkiego poety, pisarza, dziennikarza i tłumacza.
W wydarzeniu uczestniczyło wiele znakomitych gości, którzy zabrali głos i podzielili się z zebranymi rownież swoimi osobistymi wspomnieniami, doświadczeniami i odczuciami. Teraz kiedy podejdzie się pod wieżę latarni Rozewie II można już zobaczyć piękną tablicę zawieszoną koło drzwi wejściowych.
Zanim zebrani tego dnia gościa mogli ją zobaczyć wisiała przysłonięta błękitną tkaniną. Autorką tablicy jest artystka Dobrochna Surajewska. To z jej ust tego dnia padły tak ważne słowa: "Od tej chwili nadaję ci imię Latarnia Morska Rozewie II im. Jana Kasprowicza".
Podczas słuchania wystąpień gości czułam wagę tego wydarzenia. Ponieważ - z racji wieku - nie mogłam uczestniczyć w nadawaniu im. latarni Rozewie I wiedziałam, ze życie dało mi ogromny dar i bonus w postaci bycia przy dawaniu imienia latarni położonej tuż obok.
Wszystkie pozytywne wrażenia zachowam w sercu i będą mi towarzyszyły już zawsze ilekroć pomyślę o tej konkretniej blizie.
Poniżej ciąg dalszy fotorelacji z tego dnia.
Poniżej przedstawiciele Związku Piłsudczyków obok nowych tablic informacyjnych o samej latarni i Janie Kasprowiczu (fot. 1); uroczystość odsłonięcia tablicy prowadził Robert Witkowski z Bazy Oznakowania Nawigacyjnego, członek TPNMM (fot. 2); przemowa dyrektora Muzeum Ziemi Puckiej p. Mirosława Kuklika (fot. 3)
Fot. Latarnica / 17 czerwca 2017
Historyczna uroczystość na Rozewiu [1]
Szymon Pigwa, "Morze i poeci"
Zły wiatr zbuntował fale.
Wściekle nie wiem o co, skandują złowróżebnie, nieszporne tyrady.
Latarnia morska ciska granatowej nocy promienie urywane, jak błyski złej szpady. Posępne sosny jęczą, jak pinie nad Arnem, fale wciąż przyznawają,
a wiatr ciągle przeczy, błyskami do żaglowców gadają latarnie,
a nad latarniami mruga Droga Mleczna.
Cudownie się to wszystko w tym roku złożyło. Termin letniego urlopu miałam już wybrany w styczniu i na szczęście okazało się, że obejmuje tą TAK WAŻNĄ dla rozewskich latarni uroczystość. Jej wagę mogę przyrównywać jedynie do nadania imienia latarni Rozewie I.
Od czerwca 2017 roku także druga bliza - zwana potocznie Rozewie II - ma swojego patrona i nosi jego imię. Pierwszej patronuje pisarz, drugiej poeta. Wspaniały duet. A wszystko przypieczętowała oficjalna uroczystość z 17 czerwca br., na którą również dostałam zaproszenie od Towarzystwa Przyjaciół Narodowego Muzeum Morskiego.
Zanim przedstawię kilkanaście zdjęć z samej uroczystości niechaj w nastrój miejsca i dnia wprowadzi ten dzisiejszy wpis. Plan był taki, aby dojechać pociągiem z Kuźnicy do Władysławowa, a od Władysławowa dojść pieszo spacerkiem na Przylądek Rozewie. I pogoda na szczęście na to pozwoliła. Było pochmurnie, ale parno. Deszcz nas nie skropił. Niebo nie zapłakało, bo w końcu wydźwięk uroczystoścu był przecież jakże pozytywny. Czasami nawet na krótko wyjrzało słońce.
Uroczystość zaczęła się o 12.00. I ja dotarłam tam już na czas, chwilę przed godziną zero. A takie zdjęcia po drodze zrobiłam i już po dojściu na miejsce. Nie będę ukrywać, że wszelakie oznakowania wiodące ku latarniom i przylądkowi widziane już przy drodze wcześniej znowu rozpalają we mnie ten stan "rozewskiej gorączki" i "zakochania". Jak dotąd ta euforia i szybszy łomot serca nie ustają. To już chyba miłość na zawsze. Jak u Franciszka Fenikowskiego z jego dzieła "Zakochani w Rozewiu" [KAW Gdańsk, 1977].
Poniżej tablica kierunkowa przy nowoczesnym ośrodku Rosevia Resort (fot. 1); do celu już tuż tuż. Tablica przy drodze głównej a za nią, przez pole wdzięczy się już moja ukochana Wzorkowa bliza (fot. 2); przystanek PKS-u o jakże cudownie brzmiącej nazwie (zapis w języku polskim i kaszubskim) (fot. 3); oto i ONA! Jeszcze bezimienna, ale za chwilę wszystko się zmieni, za chwilę życie napisze nowy rozdział jej dziejów (fot. 4)
Poniżej brama z zabytkowym kutym oświetleniem wiodąca do posesji, na której stoi latarnia Rozewie II wraz z przylegającymi budynkami i dawnym samowystarczalnym gospodarstwem (fot. 1); tablice informacyjne u podnóża Rozewia II - informacja o Janie Kasprowiczu, którego imię teraz dumnie nosi oraz o samej latarni (fot. 3-4), wejście i schody, na których przemawiali honorowi goście tego wydarzenia (fot. 5); słynna aleja z Przylądka Rozewie, zapewnie kiedyś przemierzali nią pieszo i Stefan Żeromski i Jan Kasprowicz (fot. 6)
Fot. Latarnica / 17 czerwca 2017
Rozewie po zmierzchu [2]
Czas nieubłaganie biegnie dalej, zbliżając nas poprzez wiosnę do lata, a ja powracam do nocnego lipcowego pobytu na Przylądku Rozewie. Jak pisałam inaugurując ten króciutki cykl - pora była niezwykła i marzyłam, aby zobaczyć pracę optyki Rozewia z bliska, o późnej nocnej porze.
Owszem, nie raz widziałam światło z jej laterny nocą na plaży w Kuźnicy, ale to tylko oglądanie latarni z baaardzo daleka: widać błyski i można policzyć charakterystykę światła i nic poza tym. Takie doświadczenie jest piękne, ale nie umywa się do stania tuż pod wieżą o godzinie 23 z minutami i tej - mimo pracujących mechanizmów - wszechobecnej ciszy wokół. Morze było spokojne, zero wiatru, ciepła letnia noc.
W pracy latarni morskiej jest jakaś niezwykła moc i magia, i przetrwała ona wieki i rozwój techniki. Człowiek wobec niej jest malutkim pionkiem. Może tylko stać z rozdziawionymi ustami i błądzić po wieży zakochanym wzrokiem. Ja osobiście tak to odczuwam i chętnie powtórzę jeszcze kiedyś to doświaczenie.
Fot. Latarnica / 1 lipca 2016
Marcowe wybrzeże - od Jastrzębiej Góry po Hel
Ten tydzień pracy zaczęłam z fotografiami Kasi Foigt i go zakończę. Prezentowane dziś zdjęcia powstawały w marcu tego roku i ukazują piękno naszego wybrzeża wczesnowiosenną porą. Zobaczymy Jastrzębią Górę, zahaczymy o przylądek Rozewie i udamy się przez bunkry jastarnickie prosto do Helu pod latarnię morską. Na ostatnim zdjęciu autorka fotografii.
Fot. Kasia Foigt / marzec 2017