Latarnia listopada 2024
Latarnią listopada jest szkocka Neist Point Light. Poniżej karta z kalendarza:
Poniżej kilka najważniekszych faktów o tym obiekcie:
– zbudowana w 1909 roku
– architekt David A. Stevenson
– latarnia aktywna
– wysokość światła 43 m n.p.m.
– wysokość wieży 19 m
– wieża przylega do jednopiętrowego domu latarnika
– wieża i budynek - białe, laterna czarna
– od 1990 roku obiekt automatyczny
– trzy domy latarnika były przez lata dostępne do wynajęcia na wakacje, potem latarnię wystawiono na sprzedaż i jest w rękach prywatnych
– znajduje się w najdalej na zachód wysuniętym punkcie wyspy Skye
– swobodny dostęp drogą lądową, jest parkin i można przyjrzeć się obiektowi w miarę z bliskiej odległości
– teren jako prywatny - zamknięty
Strona z bardzo interesującymi zdjęciami latarni:
https://lighthouseaccommodation.co.uk/listings/neist-point-lighthouse/
Poniżej interesujące ujęcia lotnicze z marinas.com
Poniżej widok satelitarny z Google Maps
Poniżej zdjęcie z wikipedia.org z 2014 roku
Poniżej lokalizacja latarni na mapie Wielkiej Brytanii, wikipedia.org
Latarnia października 2024
Latarnią października jest Twr Mawr z Llanddwyn Island w Walii (UK). Nietypowa to wieża, bardziej przypomina mi pozostałość młyna. Widząc ją nie pomyślałabym o latarni. Poniżej karta październikowa.
Poniżej kilka faktów na temat tego charakterystycznego obiektu:
– zbudowana w 1845 roku
– od 1975 obiekt nieaktywny ale uznawany jako dzienny znak nawigacyjny
– wysokość wieży 11 m
– kamienna wieża przylegająca do domu latarnika
– znajduje się na południowym brzegu Anglesey
– latarnia zagrała w filmie "Half Light" z Demi Moore
– wyspa z latarnią (w rzeczywistości półwysep) dostępna popularnymi szlakami turystycznymi
– znajduej się na terenie rezerwatu przyrody
– niedaleko na zachód oznajduje się czynna latarnia morska
Poniżej stara kartka pocztowa z tą latarnią - w odręcznym dopsku jest rok 1919, z leuchttrum-welt.net
Poniżej Street View i widok satelitarny z Google Maps
Ponizej archiwalne ujęcie z 1948 roku, fot. wikipedia.org, fotografię wykonał Geoff Charles
Poniżej kilka zdjęć latarni z wikipedia.org
Latarnia września 2024
Latarnią pierwszego powakacyjnego miesiąca jest Longstone Lighthouse z UK (Northeastern England).
Poniżej wrześniowa karta z kalendarza:
Poniżej najważniejsze fakty na temat tego obiektu:
– zbudowana w 1826 roku, architekt Joseph Nelson
– latarnia aktywna
– wysokość światła 28 m n.p.m.
– wysokość wieży 26 m
– zasięg światła 24 Mm
– budulec wieży kamień
– wieża malowana nz czerwono z szerokim białym pasem pośrodku
– przy latarni 1-piętrowy dom latarnika
– w 2013 roku dodano panele słoneczne z silnikiem diesla jako zapasowym
– przeszła gruntowną renowację w 2015 roku
– ostatnie malowanie elewacji 2021 rok
– znajduje się na małej wyspie na zewnętrznym krańcu Wysp Farne
– wieża otwarta codziennie od kwietnia do października
– wycieczki tylko z przewodnikiem
– opiekę nad latarnią sprawuje Trinity House
Poniżej stara kartka pocztowa z wizerunkiem tej latarni z 1903 roku
Poniżej street view i zdjęcie satelitarne z Google Maps:
Ponżej ujęcia lotnicze z marinas.com
Poniżej sztych z wizerunkiem latarni w XIX w. (wikipedia.org) oraz portret latarniczki Grace Horsely Darling która uratowała rozbitków z "Forfarshire" (wikipedia.org)
Poniżej obrazy inspirowane autentyczną historią uratowania rozbitków przez Grace Darling i jej ojca (3x wikipedia.org)
Poniżej współczesne zdjęcia latarni z wikipedia.org
Latarnia sierpnia 2024
Latarną sierpnia jest Start Point Light z hrabstwa Devon. Poniżej aktualna karta:
Poniżej najważniejsze fakty o tym obiekcie:
– zbudowana w 1836 roku
– obiekt aktywny
– wysokość swiatła 62 m n.p.m.
– dodatkowe ciągłe czerwone światło jest widoczne z okna wieży - wys.okoć tego światła 55 m n.p.m.
– wysokość wieży 28 m
– murowana wieża przylega do domu latarnika, wszytsko pomalowane na biały kolor
– dwa domy latarnika są dostępne do wynajęcia na noc
– trzeci dom latarnika jest zajmowany przez rezydenta-dozorcę, który prowadzi wycieczki
– latarnia jest zagrożona przez erozję klifu
– w latarni sklepik z pamiątkami
– duża modernizacja miała miejsce 2018-2019 - wtedy zainstalowano optykę LED
– wieża otwarta na wycieczki codziennie w sierpniu i podczas świąt Bożego Narodzenia, a w innym przypadku według zmiennego harmonogramu od końca maja do października
Poniżej latarnia na starych kartach pocztowych (1 - leuchtturm-welt.net, 2- trinityhouse.co.uk)
Poniżej aktualne zdjęcia latarni - 3x fot / trinityhouse.co.uk , 1. Mirek Galagus, 3 - Steve Bradburn
Poniżej widok satelitarny z Google Maps
Poniżej ujęcia dzienne współczesne z wikipedia.org
Latarnia lipca 2024
Latarnią lipca jest Isle of May Lighthouse (high light). Poniżej karta z kalendarza:
Poniżej kilka faktów nt tego obiektu:
– zbudowana w 1816 roku, znacznie zmieniona w 1886 roku pod czujnym okiem Roberta Stevensona - budowniczego latarni
– obiekt czynny
– wysokość swiatła 73 m n.p.m.
– wysoość wieży 24 m
– zasięg światła 2 Mm
– budulec wieży - kamień
– znajduje się w najwyższym punkcie wyspy
– obiekt po grunotnwym remocie w dobry stanie, np. we wnętrzu znajdują się schody wyłożone wykładziną
– dostępnea tylko łodzią
– obiekt otwarty, wieża otwarta do zwiedzania codziennie w sezonie letnim
– nadzor nad obiktem sprawuje Narodowy Rezerwat Przyrody Wyspy May
Poniżej buczek oraz dojśćie do latarni, fot. lighthouseaccommodation.co.uk
Na wyspie w pobliżu znajduje się również druga latarnia, poniżej widok na obie, fot. www.enschrage.nl
Widok na wyspę i latarnie od strony buczka, fot. www.enschrage.nl
Poniżej stara kartka pocztowa z tą latarnią, fot. leuchtturm-welt.net
Poniżej zdjęcia lotnicze z marnas.com
Poniżej widok satelitarny z Google Maps:
Poniżej pierwsza latarnia z wyspy May oraz stara archiwalna fotografia wieży, fot. wikipedia.org
Latarnia czerwca 2024
Latarnia czerwca jest Eilean Musdile Lighthouse - zwana też latarnią Lismore (Szkocja, UK).
Poniżej karta czerwcowa:
Poniżej kilka faktów nt tego obiektu:
– zbudowana w 1833 roku, budowa trwała 3 lata
– architektem był Robert Stevenson
– obiekt aktywny
– wysokość światła 31 m n.p.m.
– wysokość wieży 26 m
– murowana wieża w kolorze białym, przylega do domków latarników
– położona na wysepce Eilean Musdile na południowym wschodzie od wyspy Lismore
– dostępna tylko łodzią
– obiekt otwarty, wieża zamknięta
– latarnia wraz z sąsiadującymi budynkami została wpisana w 1971 roku na listę zabytków kategorii A Historic Scotland
– latarnia została zautomatyzowana w 1965 roku i obecnie jest nadzorowana z portu w Oban
Poniżej zdjęćia lotnicze z marinas.com
Poniżej 4 urocze zdjęcia - w tym detale z latarni ze strony lighthouseaccommodation.co.uk
Poniżej stara kartka pocztowa z leuchtturm-welt.net oraz zdjęcie satelitarne z Google Maps
Poniżej dwa ujęcia latarni od strony wpdy, fot. 2 x www.geograph.org.uk
Latarnia maja 2024
W maju mój kalendarz przenosi mnie do hrabstwa Norflk i prezentuje Happisburgh Lighthouse.
Poniżej karta majowa:
Poniżej kilka faktów na temat tej latarni:
– zbudowana w 1791 roku
– obiekt czynny (w prywatnych rękach)
– wieża zbudowana z cegły, pomalowana w poziome białe i czerwone pasy
– wysokość wieży 26 m
– wysokość swiatła 41 m n.p.m.
– zasięg wieży 18 Mm
– w użyciu soczewka Fresnela z 1868 roku
– zautomatyzowan aod 1929 roku
– dwa budynki przy latarni są prywatne
– od 1990 roku latarnią opiekuje się Happisburgh Lighthouse Trust - jedyna organ prywatny w Wilekiej brytanii mający pod sobą zarządzanie latarnią
– duży remont obiekt przeszedł w 2009 roku
– wieża czynna do zwiedzania z przewodnikiem w wybrane dni
– Znajduje się w Happisburgh - nadmorskiej wiosce
Poniżej widok na latarnię i dwa domy - każdy jest w prywatnych rękach jako rezydencje, fot. listsoflights.com
Poniżej stara kartka pocztowa z 1920 roku oraz zdjęcie z 2019 roku - fot. wikipedia.org/kolforn
Poniżej najbliższa okolica latarni - zdjęcie z 2016 roku , fot. wikipedia.org/Environment Agency
Poniżej widok sateliatrny i Street Vew z Google Maps
Więcej o wiosce i latarni znajdziecie na stronie:
http://happisburgh.org.uk
Latarnia kwietnia 2024
Kwiecień na karcie kalendarza prezentuje latarnię Flamborough z Yorkshire. Poniżej karta kwietniowa:
Poniżej kilka faktów na temat tego obiektu:
– zbudowana w roku 1806
– obiekt aktywny nawigacyjnie
– wysokość światła 63 m n.p.m.
– wysokość wieży 27 m
– budulec wieży stanowi cegła
– obok wieży dwupiętrowy dom latarnika
– cały obiekt pomalowany na biało
– w laternie soczewka Fresnela I rzędu do 2023, potem nowa optyka LED-owa
– popularna atrakcja turystyczna Anglii
– udostępniona do zwiedzania za zgodą Trinity House - zwiedzanie z przewodnikiem
– położona na skalistym cyplu wcinającym się w Morze Północne
– parking blisko latarni
Poniżej zdjęcia lotnicze latarni i pięknej okolicy z marinas.com
Poniżej archiwalna kartka pocztowa z leuchtturm-welt.net
Poniżej Street View i widok satelitarny z Google Maps:
Ponizej archiwalne zdjęćie z 1905 roku i współczesne - fot. wikipedia.org
Poniżej detale i laterna oraz widok na latarnię wiosną - fot. wikipedia.org
Latarnia lutego 2024
Tak, tak oczy was nie mylą. Mamy marzec, ale w lutym miałam tak dużo innych pilnych tematów, że nie zmieścił się już wpis z latarnią z kalendarza. Więc dziś go nadrabiam choć wyjątkowo niechronologicznie.
Latarnią lutego br była St. Mary's Lighthouse. Poniżej karta lutowa:
Latarnia należy do tych położonych w północno-wschodniej Anglii z hrabstwa Tyne and Wear.
Poniżej kilka faktów na temat tego obiektu:
– zbudowana w 1888 roku
– niekatywna od 1984 roku
– wysokość wieży 46 m
– oryginalna soczewka Fresnela została wysłana do muzeum latarni morskich w Penzance
– przy latarnia zachowały się oryginalne zabudowania
– Trinity House zbudował tę latarnię morską, aby zastąpić XVII-wieczną wieżę zamku Tynemouth
– w maju 2012 roku latarnia została wpisana na listę zabytków II stopnia
– położona na skalistym cyplu na północ od Whitley Bay
– w 2024 roku latarnia ma przejść kapitalny remont
– wieża otwarta dla wycieczek z przewodnikiem w dni, kiedy pozwala na to czas odpływu
– dojazd drogą, parking zapewniony
Poniżej stara kartka pocztowa z leuchtturm-welt.net
Poniżej widok satelitarny i Street View z Google Maps oraz dwa zdjęcia z wikipedia.org
Poniżej zdjęcia lotnicze z marinas.com
Latarnia marca 2024
Pierwszy raz mi się zdarzyło, że minąl miesiąc - w tym przypadku luty - i zapomniałam dać wpis o latarni z kalendarza. Nadrobię to w tym miesiącu ale dla porządku mamy marzec więc najpierw latarnia marca 2024.
Poniżej karta z kalendarza:
Tak się złożyło, że o tej latarni już pisałam (tylko w dziale Widoki z podróży), więc danych historycznych czy technicznych nie będę powtarzać. W tym celu i obejrzeniu innych zdjęć tego obiektu możecie zajrzeć do wpisu archiwalnego z 2019 roku:
https://latarnica.pl/2019/10/21/widoki-z-podrozy-37/
Żeby nie powielać również materaiłu fotograficznego poniżej wybór zdjęć tej latarni z Wikipedia.org
Ciekawostką jest też to że blisko tej latarni mamy dwa inne obiekty nawigacyjne nazywane Portland Bill High i Portland Bill Low. Poniżej oba na zdjęciach z Google.
Latarnia stycznia 2024
Rok 2024 spędzimy z omówieniem 12 brytyjskich latarni morskich. Na pierwszy ogień idzie latarnia z Kornawlii - Godrevey Lighthouse z wyspy Godrevey.
Poniżej karta styczniowa:
Poniżej kilka faktów na temat tego obiektu:
– zbudowana w 1859 roku
– latarnię zaprojektował James Walker
– obiekt nieaktywny od 2012 roku
– wysokość wieży 26 m
– wyokość swiatła 37 m n.p.m.
– latarnia zostala zautomatyzowana w 1939 roku
– budulec wieży stanowi kamień, elewacja malowana na biało
– budynki w których mieszkali latarnicy nie przettrwały do czasów współczesnych
– widok na tą latarnię zainspirował Virginię Woolf do napisania „Do latarni morskiej" - spędzala wakacje w St. Ives skąd widziała jej światło i sylwetkę
– gdy w 2012 roku wyłączono latarnię nowe światło umiejscowiono na słupie obok latarni morskiej
– można się do niej dostać tylko łodzią
– opiekunem latarni jest Trinity House
– wieża zamknięta
Poniżej cztery ujęcia dzienne - fot. wikipedia.org (z 2007 roku) oraz listsoflights.com
Poniżej stara kartka pocztowa ze zbiorów leuchtturm-welt.net
Poniżej widok satelitarny oraz Street View z Google Maps
Poniżej galeria okładek kilku starych wydań "To the lighthouse" Virginii Woolf (okładki z internetu):
Latarnia grudnia 2023
Latarnią z ostatniej karty tegorocznego kalendarza jest Spring Point Ledge (Maine, USA). Poniżej grudniowa fotografia:
Kilka najważniejszych faktów na temat tego obiektu:
– zbudowana w 1897 roku
– obiekt aktywny
– wysokość wieży 16 m
– wysokość światła 16,5 m n.p.m.
– wieża w kształcie świecy zapłonowej
– latarnia na dwóch pię†rach ma kwatery dla latarników
– wieża biała, laterna czarna
– w momencie budowy latarnia morska była połączona z lądem falochronem
– w 1998 roku latarnia została przeniesiona do Spring Point Ledge Light Trust
– otwarta dla publiczności po raz pierwszy w 1999 roku
– wnętrza latarni zostały odrestaurowane i wyposażone w meble z epoki
– 2004-2007 przeszła szereg remontów
– w 2017 zbudowano centrum dla zwiedzających i sklep z pamiątkami
– znajduje się niedaleko Spring Point, kilkaset metrów na wschód od latarni morskiej w Portland
– dostępna tylko przy dobrej pogodzie - spacerem po falochronie z Portland Harbour
– obiekt otwarty, wieża dostępna dla zwiedzających - terminy i godziny najlepiej śledzić na facebooku
Poniżej widok satelitarny z Google Maps
Poniżej street view z Google Maps
Poniżej stara kartka pocztowa z leuchtturm-welt.de
Więcej starych kartek pocztowych z tą latarnią:
Oficjalna strona latarni: https://springpointledgelight.org
Poniżej dwa archiwalne ujęcia z wikipedia.org
Latarnia listopada 2023
Latarnią listopada jest Harbour Town Light z Południowej Karoliny (USA). Po samej sylwetce i formie wieży, którą widzę na aktualnej karcie kalendarza widać że ten obiekt jest stosunkowo młody. Poniżej karta:
Poniżej kilka faktów na temat tego obiektu:
– zbudowany w 1969 roku
– znajduje się przy przystani Harbor Town na Hilton Head Island w Karolinie Południowej
– zbudowna została przez pywatnego inwestora
– jest najbardziej rozpoznawalnym symbolem Hilton Head Island i Sea Pines Resort
– wieża latarni jest metalowa, na planie ośmiokąta
– pomalowana w poziome biało-czerwone pasy
– świeci białym światłem
– wysokość wieży i światła - 28 m
– światło w latarnie rozbłysło po raz pierwszy w 1970 roku
– wieża otwarta dla turystów odpłatnie, jest również wykorzystywana jako miejsce ślubów
– w latarni. również muzeum z historycznymi zdjęciami Harbour Town oraz sklepy z pamiątkami
– do laterny prowadzi 114 schodów
Oficjalna strona latarni: https://harbourtownlighthouse.com
Poniżej dzienne zdjęcia z tripadvisor.com, dwa ostatnie to wystawa w części muzealnej
Poniżej optyka latarni, fot. tripadvisor.com (3x)
Poniżej widok satelitarny z Google Maps
Poniżej Street View z Google Maps
Latarnia ma swoją stronę na facebooku:
https://www.facebook.com/harbourtownlighthousemuseum/
Latarnia października 2023
Latarnią października jest w tegorocznym kalendarzu Race Point Light z okolic Cape Cod w stanie Massachusetts. Poniżej zdjęcie z obecnej karty:
Poniżej kilka faktów na temat tego obiektu:
– zbudowana w 1876 roku
– wysokość swiatła 20 m n.p.m.
– wysokość wieży 13,5 m
– latarnia wciąż aktywna nawigacyjnie
– wieża jest żeliwna, zasilanie bateriami słónecznymi (przy wieży system paneli słonecznych)
– wieża malowana na biało, laterna czarna
– przy latarni oryginalny piętrowy dom latarników (będzie widoczny na niektorych zdjęciach), dom po odrestaurowaniu można wynajmować na noclegi
– przy latarni rownieź budynek sygnalizacji mgłowej
– w latach 2001-2088 przszła kilka remontów
– w 2009 roku nakręcono w nej film "The Lightkeepers”
– można do niej dotrzeć pieszo - 2,5 km od plaży Race Point
– znajduje się na Narodowym Wybrzeżu Cape Cod
– obiekt otwarty - zwykle dla wycieczek z przewodnikiem w pierwszą i trzecią sobotę, od czerwca do października
– właściciel: US Coast Guard - wydzierżawia American Lighthouse Foundation
Poniżej plakaty filmu "The Lightkeepres" kręconego w Race Point Light
Fot. IMDb.com
Poniżej stara kartka pocztowa (fot. leuchtturm-welt.net)i archiwalne fotografie oraz inna pocztówka z wikipedia.org
Poniżej street view i widok satelitarny z Google Maps
Poniżej dwie archiwalne fotografie z lighthousefriends.com
Poniżej strona na której można zarezerwować noclegi w domku latarnika: https://www.racepointlighthouse.org/keepers-house.html
https://www.racepointlighthouse.org/whistle-house.html
Poniżej dzienne zdjęcie latarni z 2012 roku z wikipedia.org
Latarnia września 2023
Wrześniowa karta z kalendarza prezentuje latarenkę zwaną Portland Breakwater Light z Portland (stan Maine). To barzdiej taka stawa nawigacyjna portowa ale w formie klasycznej choć niskiej latarni.
Poniżej wrześniowa karta:
Poniżej kilka informacji na temat tego obiektu:
– zbudowana w 1875 roku
– wyłączona w latach 1942-2002, obecnie w rękach prywatych
– wysokość światła 10 m n.p.m.
– wysokość wieży 7,5 m
– okrągła wieża z żeliwnej płyty
– wieża biała, laterna czarna
– w 1889 r. do latarni morskiej dobudowano dom latarnika, który jednak rozebrano w 1934 roku, kiedy latarnię podłączono do miejskiej sieci elektrycznej
– latarnia świeci światłem białym od sierpnia 2002
– dostjśćie po przejściu krótkiego falochronu
– wieża zamknięta
Poniżej stara kartka pocztowa z leuchtturm-welt.net
Poniżej Stret View i widok satelitarny z Google Maps
Poniżej trzy ujęcia z wikipedia.org
Poniżej ujęcie archiwalne z nieistniejącym już domkiem latarnika z lighthousefriends.com
Poniżej archiwalne plany architektoniczne i zdjęcia latarni oraz detali, zdjęcia i plany: ze źródeł: HAER (Historic American Engineering Record)
W ostatnim wakacyjnym miesiącu z kart kalendarza spogląda na mnie amerykańska Big Sable Lighthouse ze stanu Michigan. Poniżej karta sierpniowa:
Poniżej kilka faktów na temat tego obiektu:
– zbudowana w 1867 roku
– latarnia czynna
– ceglana wieża obłożona od roku 1900 stalowymi płytami
– wysokość wieży 34 m
– wysokość światła 32 m n.p.m.
– zasięg światła 17 Mm
– przy latarni dwupiętrowy dom latarników
– pomalowana w szerokie poziome biało-czarne pasy
– latarnię chroni przed erozją remontowany i zadbany falochron
– o obiekt dba Stowarzyszenie Latarników Sable Points
– znajduje się na północ od Ludington, można do niej dotrzeć promenadą prowadzącą z Ludington State Park
– obieg udostępniony turystom codziennie od 1 maja do końca października;
– za wejście na wieżę pobierana jest niewielka opłata
– latarnię zautomatyzowano w 1968 roku
Poniżej dwa ujęcia z Wikipedia.org
Poniżej oryginalna soczewka (obecnie w muzeum) oraz stara kartka pocztowa, fot. lighthousefriends.com
Poniżej dwa archiwalne ujęcia z początku XX wieku, fps. terrypepper.com
Poniżej zdjęcia lotnicze z marinas.com
Poniżej ujęcie z 1914 roku oraz widok satelitarny z Google Maps
Lipcową latarnią z kalendarza jest Faro Castillo de Morro w Hawanie (Kuba). Kubańskie latarnie dotąd nie pojawiały się w moich kalendarzach. To miła odmiana. Poniżej ta karta:
Poniżej kilka faktów na temat tego obiektu:
– zbudowana w 1845 roku
– obiekt aktywny nawigacyjnie
– wysokość światła 44 m n.p.m.
– wysokość wieży 25 m
– wieża niepomalowana
– zbudowana na murach obronnych zamku El Morro
– w nocy jest obiektem oświetlonym punktowo
– symbol miasta i zdecydowanie najbardziej znana kubańska latarnia morska
– znajduje się po wschodniej stronie bardzo wąskiego wejścia do portu w Hawanie
– wieża otwarta codziennie
Poniżej Street View i widok satelitarny z Google Maps
Poniżej historyczna kartka pocztowa z leuchtturm-welt.net
Poniżej dwa ujęcia latarni, fot. listsoflights.com oraz leuchttuerme-koehler.de
Poniżej stare archiwalne kartki pocztowe, z wikimedia.org
Latarnią czerwca z kalendarza na rok 2023 jest przepiękna niemiecka latarnia z wyspy Sylt. Fotografia jest tak bardzo letnia i wakacyjna że przywodzi na myśl wszystkie pobyty nad Bałtykiem. Poniżej karta czerwcowa:
Poniżej lokalizacja wyspy (mapa z Google Maps):
Poniżej kilka informacji nt tego obiektu:
– zbudowana w 1858 roku
– obiekt aktywny nawigacyjnie
– jedna z kilku latarni na wyspie Sylt
– wysokość światła 22 m n.p.m.
– wysokość wieży 13 m
– wieża latarni jest żeliwna, malowana w poziome pasy, laterna czerwona
– w latarnie soczewka Fresnela
– jedna z 2 latarni morskich zbudowanych przez duński rząd na północnym krańcu wyspy Sylt celem kierowania statkami przez kanał między Syltem a sąsiednią wyspą Rømø
– ze względu na położenie blisko linii brzegowej może być zagrożona erozją plaży
– wieża zamknięta dla turystów
Poniżej zdjęcia tej latarni ze strony Google Maps:
Poniżej zdjęcia lotnicze z marinas.com
Poniżej ujęcie satelitarne z Google Maps oraz stara kartka pocztowa z tą latarnią ze zbirów ze strony leuchtturm-welt.net
Poniżej dwa dzienne ujęcia z wikipedia.org:
Latarnia maja 2023
W maju tego roku karta kalendarza przynosi latarnię już dobrze znaną bo pojawiła się na karcie majowej w 2018 roku i sierpniowej w 2019 roku. To bardzo popularna amerykańska latarnia. Ponieważ już tutaj o niej pisałam wrzucam pod zdjęciami odnośniki do tych archiwalnych wpisów. Na fotografiach Brant Point Light z Nantucket.
Poniżej karta majowa:
A więcej informacji o Brant Point Lighthouse znajdziecie tutaj:
https://latarnica.pl/2018/05/16/kalendarz-2018-latarnia-maja/
Oraz również we wpisie z sierpnia 2019 (tam dodatkowo pojawiła się dokładnie TA SAMA fotografia z tą latarnią):
https://latarnica.pl/2019/08/12/latarnia-z-kalendarza-sierpien-2019/
Poniżej trzy archiwalne zdjęcia z 1856 roku (fot. U.S. Coast Guard / Wikipedia.org) oraz fotografia współczesna z 2006 roku (fot. wikipedia.org):
Latarnia kwietnia 2023
W kwietniu w kalendarzu po raz kolejny sytuacja, gdy mam wizerunek latarni, którą już w cyklu kalendarzowym prezentowałam. Wprawdzie ta latarnia była w 2019 roku, ale w celach informacyjnych odeślę was do tamtego posta.
Tegoroczna karta kwietniowa wygląda tak:
Latarnia Peggy's Cove z Kanady była również fotografią w kwietniu, wpis archiwalny poniżej:
https://latarnica.pl/2019/04/22/latarnia-z-kalendarza-kwiecien-2019/
Poniżej dwa archiwalne zdjęcia - pierwszego obiektu (fot. Library and Archives Canada) i latarni z 1955 roku (fot. Nova Scotia Archives)
Poniżej współczesne ujęcia latarni i miejscowości rybackiej z Wikipedia.com
