Kikut

Latarniane unikaty [4]

Dziś chciałabym powrócić do rzadko goszczącego cyklu o znalezionych unikalnych zdjęciach/ mapach/rycinach. Już w 1 odcinku prezentowałam starą kartkę związaną z latarnią Kikut w Wisełce, a dziś niejako kontynuacja.

Poniżej dwa wyjątkowe ujęcia tej latarni z okresu, kiedy tak naprawdę latarnią nie była. Bowiem wcześniej służyła jedynie jako wieża widokowa.

Fotografia po lewej - pochodzi z okresu po 1900 roku ( z Digitale Bibliothek Mecklenburg Vorpomern)- kiedy wieża miała zadaszenie i można z niej było obserwować okolicę i piekne plaże oraz okoliczne klify. W tym czasie obiekt był opisywany jako Kiekturm i znajdował się w miejscowości Neuendorf - Insel Wollin.

W nawiązaniu do tej fotografii przypomnę - że istnieje bardzo stara niemiecka karta pocztowa z rysunkiem tej wieży. Możecie ją zobaczyć w archiwalnym wpise:

https://latarnica.pl/2019/12/16/latarniane-unikaty/

Fotografia po prawej - zostala wykonana w 1960 roku - pochodzi z moich zbiorów (zakupiona na aukcji internetowej). Pokazuje obiekt już bez zadaszena, w dość kiepskim stanie - tuż przed adaptacją go na latarnię morską. Latarnię nazwano Kikut, a sama wieża jest w miejscowości Wisełka.

Ponizej mapa ukazująca Wisełkę i lokalizację Kikuta (czerwony owal). Ilustracja fragmentu wybrzeża z mapa-turystyczna.pl

Dziś do latarni prowadzi szlak. Znajduje się ona na terenie Wolińskiego Parku Narodowego. Trzeba jednak mocno wytężać wzrok, by dostzrzec ją pośród gęstego lasu porastającego klify. Z resztą ten teren przez dziesięciolecia ulegał znacznym przemianom. Z resztą wystarczy sięgnąć do archiwalnego numeru "Morza".

Poniżej jako ciekawostka zdjęcie latarni opublikowane w miesięczniku "Morze" w 1970 roku gdzie zaskakuje brak gęstych drzew tuż wokół wieży oraz fotografia w miarę współczesna z 2018 roku. (fot. Tomasz Lerczak)

Poniżej historia obiektu w najważniejszych datach:
– ok 1840 r. na wzgórzu zwanym obecnie Kikut wybudowano wieżę która miała pełnić funcke widokowe
–  w 1961 roku oddano w tym miejscu nową latarnię morską poprzez adaptację ponad stuletniej wieży z kamieni
– aby wieża stała się latarnią dobudowano ponad 3-metrowe ceglane podwyższenie
– oficjalne pierwsze zapalenie światła miało się odbyć 15 stycznia 1962 roku
– realne uruchomienie zostało ciut przesunięte i odbyło się 6 lutego 1962 roku
– w 1998 roku przeniesiono drzwi do latarni na stronę południową ze względu na fakt, że w poprzedniej lokalizacji najsilniejsze opadały atakowały właśnie drzwi i powodowały wilgoć i dostawanie się do środka dezszczu
– kilkukrotnie modernizowano aparat optyczny i moc żarówek
– najwieksza ostatnia zmiana w latarenie miała miejsce w 2015 roku - nowa optyka wysokości 33 cm miesci się na stole o wysokości 110 cm  - źrodłem swiatla są lampy LED
– od samego początku była zaplanowana jako obiekt automatyczny, obecnie Baza Oznakowania Nawigacyjnego w Świnoujsciu monituruje parametry latarni i poprawność jej działania
- nie jest udostępniana do zwiedzania mimo swojej długiej historii bycia wieżą widokową

Historia latarni na podstawie: "Polskie latarnie morskie na pocztówkach" Apooniusza Łysejki

Na konie jeszcze taka ciekawostka:

Mimo że Kilku jest niską wieżą (wieża liczy 18,2 m) to jest latarnią z najwyżej położonym światłem na naszym wybrzeżu (91,5 m n.p.m.)

Idealnie oddaje to wizualnie grafika z książeczki pani Małgorzaty Rajchowiak pt. "Świnoujcie - latarnia morska" z 2001 roku wydana przez Wyd ZET Wrocław.

przez Latarnica