Widoki z podróży [55]
W poprzednim tygodniu pokazałam moje zdjęcia wykonane przy latarni morskiej Hel w wakacje 2019 roku. Nie przewidziałby nikt, że prawie cały sezon letni AD 2020 latarnia Hel będzie zamknięta dla turystów. Pod koniec sierpnia udało się jednak ją otworzyć dla miłośników takich obiektów i ma być czynna dla zwiedzających do końca września.
Prezentowane dziś zdjęcia są najbardziej aktualną relacją ze stanu tego obiektu - bo pochodzą z tego miesiąca. Na początek wnętrze wieży z charakterystycznym żółtym malowaniem poręczy.
Poniżej widok z okien i poziomu tarasu oraz serce latarni - optyka.
Poniżej tablice u podnóża latarni oraz grób latarnika Maya.
Poniżej latarnia z zewnątrz - charakterystyczna wieża na planie ośmiokąta w kolorze czerwonym.
Fot. Lidia Czuper / 6 września 2020
Wakacje 2019 [17] - ostatnie dni w Kuźnicy
Ostatnie dni w Kuźnicy podczas urlopu w 2019 roku przyniosły przepiękną upalną pogodę. Od razu złapałam za aparat i obeszłam Kuźnicę od miejsca zakwaterowania aż po jej najdalej wysuniętą dzielnicę w kierunku Jastarni - Syberię.
Ostatnio odwiedziła te miejsca moja znajoma kociara z Poznania i stwierdziła, że to najładniejsza miejscowość Półwyspu i jak robi zdjęcia nie musi robić żadnych retuszy ani dodawać filtrów bo tam naprawdę są takie cudne kolory przyrody i wody.
To prawda, te niżej prezentowane zdjęcia są zagrywką z aparatu i telefonu i nic je nie retuszowałam. Nie trzeba... tam jest tak naturalnie pięknie. Podejrzewam, że o każdej porze roku można by zrobić w Kuźnicy niezwykłe fotografie.
Fot. Latarnica / czerwiec 2019
Zdjęcie na niedzielę - 13 września 2020
W drugą niedzielę września przepiękne nocne zdjęcie helskiej latarni. A nie jest prosto ją sfotografować o takiej porze. Plusem była na pewno pora roku - lato - i piękne bezchmurne niebo z gwiazdami.
Fot. Tomasz Wieczorek- Fotoklik / 2020
Wakacje 2019 [16] - latarnia w Helu
Jest już tradycją, że podczas wakacji na Półwyspie Helskim odwiedzamy wszystkie latarnie w okolicy - od Rozewia po Hel. Bywa, że porwie nas i do Stilo albo do Gdańska. Ale nie co roku. Natomiast Hel, Jastarnia i Rozewie to jazda obowiązkowa - w tym i miejsca z latarniami zamkniętymi dla turystów (Jastarnia) jak i wyłączonymi (Góra Szwedów) czy tylko miejsce z ruinami (Jastarnia Bór).
Współczesna helska bliza to spacer, któremu się nie oprę. W poprzednie lata pogoda nas nie rozpieszczała na Hel, ale w 2019 roku udało się ją obfotografować w słońcu. To zupełnie inna jakość.
Poniżej latarnia w Helu z 25 czerwca 2019 roku. Mieliśmy szczęście, że tego dnia było pusto i tłumy nie gromadziły się przed wejściem do wieży. Kto by wtedy przypuszczał, że rok później będzie stała zamknięta z powodu epidemii. Bardzo to smutny widok.
Fot. Latarnica
Widoki z podróży [54]
Nikt z nas co roku nie jest w stanie zobaczyć wielu latarń morskich i sprawdzić co się zmienia w ich otoczeniu i samych obiektach nawigacyjnych.
Dzięki takim miłośnikom latarń jak Lidia bywam na bieżąco z tym co dzieje się w latarniach. Lidia ma szczęście mieszkać na co dzień na wybrzeżu przez co łatwiej i bliżej jej do tego, by często monitorować jak mają się nasze strażniczki wybrzeża.
W tym roku zasypała mnie fotografiami z wypraw i będzie je sukcesywnie wrzucać do tego cyklu. Bardzo dziękuję za takie zasilenie fotografiami, ale i przez to relacjami jak wyglądają teraz tereny przy wielu latarniach.
Dziś relacja z letniego pobytu w Darłówku - 8 sierpnia br.
Fot. Lidia Czuper / 8 sierpnia 2020
70-te urodziny latarni
Rok 2020 jest znaczący w historii polskiego latarnictwa. Mamy w nim 4 różne powody do świętowania. Dziś chciałabym uczcić pierwszy z nich: 70-lecie istnienia powojennej latarni w Jastarni.
Rok 1950 przyniósł uruchomienie w połowie helskiej kosy (Jastarnia) nowej latarni morskiej. Stanęła ona w miejscu latarni z najkrótszą historią – kratowanej ażurowej konstrukcji z 1938 roku, którą wysadzono już w 1939 roku. Poniżej poprzedniczka obecnej latarni z Jastarni widziana od strony portu.
Fragment fot. ze zbiorów Latarnicy
Obecna latarnia morska w Jastarni stanęła w miejscu swej poprzedniczki – do dziś można oglądać obok jej podstawy śruby kotwiące przedwojenną wieżę (pomalowane współcześnie na żółto). Poniżej miejsce umocowania konstrukcji latarni przedwojennej i tablica z historią latarń jastarnickich na murze latarni.
Fot. Latarnica / czerwiec 2018
Po wojnie istniała konieczność przywrócenia temu miejscu latarni. Do jej nowoczesnej konstrukcji wykorzystano metalowy walec buczka spod latarni Stilo. Poniżej kolumna buczka spod latarni Stilo - która stała się bazą dla współczesnej latarni.
Fot. 1 - z Archiwum Urzędu Morskiego; fot. 2 fotoexploracje.manifo.com
Poniżej aktualny widok na szczątkową pozostałość - samą przechyloną już podstawę buczka oraz murowaną kolumnę buczka widoczną w lesie z wieży latarni Stilo. Na drugim poziomym zdjęciu wnętrze kolumny. Bystre oko miłośnika latarni i kotów zauważy, że takie samo grafitti z kotem na murowanej ścianie znajduje się również w porcie w Helu.
Fot. Lidia Czuper /30.08.2020
Latarnia w Jastarni jest drugą całkowicie metalową latarnią na naszym wybrzeżu obok trójkolorowej Stilo. Pamiętam ją jeszcze z lat 70-tych XX wieku kiedy przypływałam do Jastarni wodolotami i stateczkami białej floty prosto z Trójmiasta. Była wtedy znacznie mniej osłonięta i idąc na plażę nad otwartym morzem widać było wysoką wydmę, na której stoi. Dziś spacerując alejką wzdłuż torów można śmiało minąć miejsce, gdzie się znajduje, bo po obu stronach rosną gęste krzewy i drzewa.
Fot. Latarnica / czerwiec 2018
23 sierpnia br w słynnym jastarnickim Kinie Żeglarz z okazji 70-lecia istnienia latarni odbyło się spotkanie z latarnikiem i pisarzem Karolem Kłosem. Miał również miejsce pokaz legendarnego już film filmu o społeczności Półwyspu Helskiego pt. „Między dwiema latarniami”.
Wieczór uświetnił także występ Rybackiej Orkiestry Dętej z Jastarni, która w swoim repertuarze nawiązała między innymi do tradycyjnych pieśni kaszubskich i zagrała Sto lat dla latarni!
Fot. z facebookowego profilu kina Żeglarz
Jednym z latarników w Jastarni jest Karol Kłos. Nie tylko pilnuje światła, ale i wydał już kilka powieści, z których „Latarnik” i „Latarniczka” najpełniej i z pierwszej ręki wykorzystują jego wiedzę o tym zawodzie i pracy latarnika w Jastarni. Poniżej moje pierwsze osobiste w cztery oczy spotkanie z Karolem Kłosem na uroczystościach pod latarnią w gdańskim Nowym Porcie w 2013 roku.
Fot. Tomasz Lerczak/ Gdańsk 2013
Jakie dane techniczne ma jedna z najmniejszych latarni?
– wysokość wieży ok 13,5 m
– wysokość światła 22 m n.p.m.
– zasięg światła 15 Mm
Obiekt jest nieudostępniony dla ruchu turystycznego ze względu na swoje niewielkie rozmiary. Informuje o tym wprost tabliczka na płocie posesji z latarnią.
Fot. Latarnica / czerwiec 2019
Po zmierzchu prace latarni pięknie widać z portu w Jastarni, gdzie jej laterna góruje nad koronami drzew, a światło bardzo mocno rozświetla okolice. Bliskim sąsiadem latarni jest Dom Kuracyjny, z którego najwyższych kondygnacji pięknie widać górną partię latarni. Poniżej współczesna fotografia ukazująca jak widać latarnię z całkiem już innego nowoczesnego Domu Kuracyjnego oraz przedwojenna, gdzie za budynkiem domu zdrojowego widać krótko istniejącą ażurową wieżę poprzedniczki.
Fot. 1 Kasia Foigt, fot. 2 NAC
Latarni życzę wielu kolejnych dziesięcioleci życia i rozświetlania nam tej części wybrzeża ku uciesze miłośników latarń ale i dla bezpieczeństwa ludzi na morzu.
Zdjęcie na niedzielę - 6 września 2020
W pierwszą niedzielę września powspominamy wakacyjne letnie dni. Tu akurat te najpiękniejsze, bo czerwcowe czyli najdłuższe. Nad morzem widno jest jeszcze dłużej niż w miastach. Można do północy siedzieć na plaży i wciąż rozróżniać piasek plaży i morze.
Rok temu ten helski tryptyk powstał w drodze na Górę Szwedów. Wyruszyliśmy na nią wyjątkowo inaczej - bo od współczesnej helskiej bluzy. Jakąkolwiek by drogę nie wybrać zawsze ten spacer jest pełen emocji. Pogoda wreszcie dopisała, bo w poprzenie lata sam Hel często witał nas chmurami i szarym niebem.
Fot. Latarnica / czerwiec 2019
Ciekawostki aukcyjne [37]
Najwyższy czas, aby wrzucić tu coś z dawno nie odświeżanego cyklu przedmiotów latarnianych znalezionych na aukcjach internetowych.
W tym temacie zawsze jest co kupić. Studia bez dna. Można by wydać każde pieniądze na rzeczy ładne i bardzo kiczowate.
Poniżej kilkanaście wyszukanych w ostatnich tygodniach.
Fot. aukcyjne
Dawno temu w Helu [9]
Po ponad 3 miesiącach przerwy wracam do cyklu helskiego archiwum, bowiem takie zdjęcia trudne zignorować i przepięknie ilustrują historię tego miejsca, jedynego takiego na naszym wybrzeżu.
Poniżej domy z charakterystycznymi kominami wędzarni, port, postająca zabudowa kolonii rybackiej i słynny Kurhaus.
Fot. ze zbiorów Muzeum Helu / Ryszard Kretkiewicz
Kocia strona wakacji 2019 [7]
Dziś w kocim odcinku niezła kuźniczna mieszanka kotów. To były ostatnie dni wakacji. W kadr udało mi się złapać kilku znajomych, nowe okazy i koty portowe.
Poniżej starzy znajomy sąsiedzi: Rudzik, Gapcio i Parkingowy
Tego kota spotkałam tylko raz jednego dnia. Właśnie otworzono na sezon letni 2019 przyczepę z doskonałymi wypiekami i pieczywem regionalnej firmy Konkel. Pojawił się od razu i wypatrywał i węszył co tam dobrego jest. Stąd nadałam mu imię Piekarz.
Porciaki to koty bez imion. Nie odróżniam ich poza Czarną (kotka z nagrzanego dachu) i Krawacikiem (najpiękniejsze kocie złote oczy Kuźnicy). Najczęściej są prawie całe czarne. Kręcą się u nasady falochronów portowych i w przy szopkach z rybackimi narzędziami nad zatoką.
Płotek to też koci sąsiad. Uwielbia siedzieć na płocie dzielącym dwie posesje, choć zdarza się że do boju wkracza mało ruchliwa - ale jak już to całkiem energiczna - Pani Bułeczka i wtedy Płotek zmyka przepędzony. Pani Bułeczka mieszka naprzeciwko niego i ma go na oku.
A ten kotuś zwany Leżakiem (nie widziałam go żadnego roku, aby stał na łapkach) - bo zawsze wyleguje się w trawie przy zaparkowanych autach na jednej z posesji przy ulicy Żeglarskiej. Jest bardzo płochliwy stąd nie można mu zrobić dobrych zdjęć. Ale ta płochliwość objawia się tym, że najwyżej przesunie się pod stojące najbliżej auto. Leżak ceni relaks i jest miłośnikiem spania na słońcu. Nawet w upalny dzień.
Fot. Latarnica / czerwiec 2019
Zdjęcie na niedzielę - 30 sierpnia 2020
W ostatnią niedzielę sierpnia (czy ten czas naprawdę musi TAK lecieć wiosną i latem?) proponuję zatrzymać się i na spokojnie wypić smaczną kawę w ulubionym kubku (mój z motywami morskimi zakupiony w Kuźnicy) oraz oddać się lekturze. Najlepiej takiej, która przywołuje letnie dni nad morzem i ukochane miejsca na wybrzeżu.
Na zdjęciu poniżej dwa tomy rewelacyjnego opracowania z fantastycznymi ilustracjami i archiwaliami. Są to "Tryptyk helski" tom 1 i 2 Mirosława Kuklika - dyrektora Muzeum Ziemi Puckiej.
Fot. Latarnica / sierpień 2020.
Sztuczna atrakcja turystyczna
Przyczynkiem do powstania tego wpisu jest krótki artykuł z portalu Namierzeje.pl, który opisuje atrakcje turystyczne małej wsi nadmorskiej Piaski (inaczej Nowa Karczma) - obecnie włączonej administracyjnie jako część Krynicy Morskiej.
Wspomniany artykulik kusi miłośników latarń morskich słowami o obecności na terenie Piasków starej latarni morskiej. Pełna treść pod linkiem: http://namierzeje.pl/2019/05/15/latarnia-morska-w-piaskach/?fbclid=IwAR1EqTtaw6uOH3MQTQHjlKSA1OJI5ohncs7wxeqtJdo0oaQpA9ItGrLrUro
Jest to budynek dawnej stacji ratownictwa morskiego i obecnie jest użytkowany przez Związek Harcerstwa Rzeczpospolitej. Do budynku przylega bezpośrednio niska wieża. Najbardziej zaintrygował mnie wyróżniony fragment: [...] Budynek podczas II wojny światowej pełnił funkcję niemieckiej stacji ratownictwa morskiego oraz – zgodnie z nazwą – latarni morskiej.
Na nim bym się skupiła. Piaski (Nowa Karczma), niemiecka nazwa Neukrug, leżą blisko Krynicy Morskiej. Tam od XIX wieku (1894 rok budowy) istniała latarnia morska, która została wysadzona w 1945 roku pod sam koniec działań wojennych. Zatem istnienie czy choćby czasowe uruchomienie latarni morskiej na istniejącej wieży tuż obok nie ma swojego uzasadnienia.
Kształt, styl, surowce budowlane stacji ratownictwa Piaski są klasyczne dla tego typu obiektów na naszym wybrzeżu. Bardzo podobna jest choćby taka stacja w Jastarni (obecnie restauracja i pizzeria). Stacje tego typu pokazuje choćby stara mapa południowego wybrzeża Bałtyku (fot. aukcyjna) i mapa Piasków (Neukrug) gdzie czerwonym owalem zaznaczyłam jej położenie (ilustracja z aefl.de)
Tablica z atrakcjami turystycznymi w Piaskach wstawioną ikonką wprost informuje, że istnieje na ich terenie latarnia morska. Poniżej zdjęcie (fot. namierzeje.pl)
Wspomniany artykuł zupełnie nie przekonuje mnie co do słuszności podkreślania takiej atrakcji i funkcji wieży przy stacji ratownictwa, z której zapewne obserwowano akwen morski i zalew. Ale ponieważ człowiek uczy się całe życie czekam i liczę na Was - aby ktoś znalazł źródła dla podanych tam informacji. Jeśli będą wiarygodne przyznam rację i uznam czasowe przeznaczenie wieży stacji w okresie II WŚ.
Póki co tworzenie takich historii jest całkowicie nieuzasadnione. Tym bardziej, że nadal ogromną atrakcją turystyczną Krynicy Morskiej jest współczesna powojenna latarnia morska.
Jeśli ktoś z was posiada informację na ten temat bardzo proszę o zostawienie info lub maila w komentarzu do tego wpisu. A na razie nie przyjmuję do wiadomości, że na mapie polskich latarń morskich: czynnych, historycznych czy będących w ruinie jest stara latarnia morska w Piaskach. Niestety przez takie artykuły wieść się szybko rozprzestrzenia po internecie i informacja jest już przekazywana i kopiowana dalej.
Osobiście poszukiwałam również przez Google informacji w języku niemieckim na ten temat i niestety nie znalazłam. Baza obozowa ZHR w Piaskach, która na Facebooku ma swoją stronę, zapytana o źródła informacji o wieży pełniącej funkcję latarni, nie reaguje.
Wygląd obiektu i samej miejscowości uchwyciła na zdjęciach wielka miłośniczka latarni z Gdyni. Dziękuję za szybką, aktualną fotodokumentację.
Poniżej jako bonus porcik w Piaskach i czerwono-biały znak nawigacyjny w porcie
Fot. Lidia Czuper / 16 sierpnia 2020
Rozewska latarnia w poezji
Dziś chciałabym podzielić się z Wami słowami poezji. I to nie byle jakimi, bo dotykającymi samej latarni w Rozewiu. Wiersze pochodzą z lat 30-tych XX wieku. Nie miałabym o nich pojęcia, gdyby w ręce podczas wakacji w Kuźnicy nie wpadło mi nowe wydanie "Zapisków Puckich" nr 19/2020.
W jednym z artykułów dowiedziałam się o istnieniu poety - Kazimierzu Wierzyńskim (1894-1969) , który lesie wakacje 1939 roku spędził w Juracie. W trakcie ich trwania wybrał się ze świeżo poślubioną małżonką do Jastrzębiej Góry a to jak wiadomo oznacza po drodze odwiedzenie i Rozewia, które graniczy z tym letniskiem. W artykule czytamy:
Poniżej zdjęcie poety z 1928 roku oraz nagrobek na Cmentarzu Powązkowskim. Fot. 1 Wikipedia.org , fot. 2 Wikipedia.org/fot. Mariusz Kubik
Poniżej jedne z dwóch wierszy napisanych w latach 30-tych XX wieku.
O latarni morskiej
Nie bój się tej latarni, której smuga drżąca,
Jak wahadło, rozcina noc na dwie połowy
I ciemność nagłym cięciem raz po raz roztrąca,
Aż słychać przelot światła, świst błyskawicowy.
Nie bój się brzóz pod oknem, gdy światło je łuska,
Szpera w liściach i szumi i las niepokoi,
Na włosy spadnie księżyc, liliowa piuska,
I głowy drzew do ręki położą się twojej.
Nie bój się, gdy z firanki posypie się kruchej,
Złoty szron po podłodze, po szybach, po ścianie,
I gołoledzią szkliste prześlizną się duchy,
Nie bój się, miła moja, zmienimy mieszkanie.
Jest jeszcze wielka przestrzeń, jest wolna swoboda:
Morze, gdzie będzie puściej, niż tutaj, i czarniej!
Słyszysz, jak huczy w dole, jak woła nas woda,
Odpłyniemy okrętem bez żadnej latarni.
Fot. Tomasz Lerczak [2x]
Ja jestem falą
Ja jestem falą.
Zmierzchy i zorze
We mnie się palą,
Oddycha morze.
Lot mój podnieca-
A gdy przygarnie,
Wśród skał zaświeca
Morskie latarnie.
Popłyńcie ze mną,
W dal, marynarze!
Nie będzie ciemno,
Wiatr drogę wskaże.
Wiersz z tomu „Gorzki urodzaj”, 1933 rok.
Wakacje 2019 [15] - port w Jastarni i Góra Lubek
W drugim tygodniu urlopu na Półwyspie Helskim po wizycie w jastarnieńskiej latarni wracając do Kuźnicy wpadliśmy na chwilę do portu aby pooglądać świecące się główki wejściowe w porcie. Widać je już było z poziomu laterny, ale co innego być znacznie bliżej i uchwycić ten moment.
Fot. Latarnica / czerwiec 2019
Dzienna już wyprawa (a raczej lekki spacer choć kiedyś jak szliśmy tam po raz pierwszy miałam wrażenie że to daleko i trudne strome podejście) następnego dnia z Kuźnicy to dotarcie do Góry Lubek pod tą kaszubską wsią.
Warto tam pójść bo z samej górki przepiękny widok na Bałtyk i pustą plażę. Po drodze urokliwy sosnowy las, po prawej wody Zatoki Puckiej, po lewej morze, tuż tuż tory kolejowe tak niesamowicie pachnące w upalny letni dzień. Zapachy i doznania słuchowe (szum fal, wiatru, stukot kół pociągu) to kwintesencja wakacji.
Fot. Latarnica / czerwiec 2019
Zdjęcie na niedzielę - 23 sierpnia 2020
W przedostatnią niedzielę sierpnia przenosimy się na zazwyczaj upalne wydmy pod Helem, gdzie stoją pozostałości latarni Góra Szwedów. Jak stali czytelnicy wiedzą, to jedno z moich ukochanych miejsc na Półwyspie Helskim.
Podczas wakacji 2020 wyjątkowo pogoda w dniu odwiedzin tej okolicy nie dopisała i zlał nas deszcz. To się zdarza naprawdę rzadko. Ale o tej wyprawie wpis dopiero się pojawi.
Fot. Tomasz Lerczak / czerwiec 2019
Latarnia z kalendarza - sierpień 2020
Drugi wakacyjny i letni miesiąc przynosi na karcie kalendarza wizerunek niewielkiej Cequille River Lighthouse ze stanu Oregon. Poniżej karta z kalendarza:
Poniżej kilka faktów nt tego obiektu:
– zbudowana w 1896 roku
– nieaktywna od roku 1939, od 1991 zainstalowano w niej ozdobne słabe światło, sam obiekt jest tylko punktem orientacyjnym w nawigacji
– wysokość wieży 12 m
– budynek z wieżą zbudowany z cegły w stylu wiktoriańskim
– budynek biały z czerwoną podstawą, laterna czarna
– w 1996 roku obchodzono 100-lecie tej latarni
– w 1976 miało miejsce dokładnie odrestaurowanie obiektu
– po 2001 zle warunki pogodowe mocno uszkodziły latarnię i miał miejsce gruntowny remont, który trwał do 2011 roku ( w tym wymiana okien)
– budynek czynny codziennie od połowy maja do września (bezpłatnie), wieża zamknięta
– latarnią opiekuje się Oregon State Park
Poniżej zdjęcia lotnicze latarni, fot. marinas.com
Poniżej Street View i widok satelitarny z Google Maps
Poniżej zdjęcia Coquille River Lighthouse z Wikimedia.org
Ze starej prasy [69]
W dzisiejszym odcinku cyklu bardzo interesująca notka na temat podziemi latarni w Rozewiu opublikowana w 11 numerze "Kaszub" (dodatku regionalnego "Gazety Kartuskiej") z 21 listopada 1936 roku.
Poniżej winietka Dodatku regionalnego "Kaszuby"
Poniżej pierwsza strona w oryginalnych barwach oraz strona z notatką o Rozewiu i powiększenie informacji prasowej.
Archiwa: ze zbiorów Latarnicy
Poniżej latarnia Rozewie z lat 30-tych XX wieku - okresu z którego pochodzi notka z dodatku "Kaszuby"
Fot. aukcyjne
Widoki z podróży [53]
Dziś wpis łączony. Podesłane zdjęcia naszych rodzimych latarni dotarły do mnie od dwóch Autorów, a ponieważ chciałam bardziej wypełnić ten odcinek prezentuje je razem.
Na początek przepiękne wieczorne ujęcia latarni w Gąskach o zachodzie słońca. Widać, że niebo przybrało malarskie odcienia barw - tak charakterystyczne dla nadmorskich wieczorów po słonecznym dniu. Fotografie pochodzą z początku sierpnia br.
Fot. Sławek Andrzej Włodarczyk / VIII.2020
Drugi latarniany duecik pochodzi z dwóch miejsc. Poniżej latarnia w Ustce i w Jarosławcu (również wieczorową porą).
Fot. Leszek Bąk / VIII.2020
Zdjęcie na niedzielę - 16 sierpnia 2020
W połowie sierpnia wracam do obłędnych nocnych zdjęć Marcina Pałaszyńskiego. Tym razem celem była nocna wyprawa pod latarnię Czołpino. kto zna i był ten wie, że w po zmroku trudno tam dotrzeć, bez latarki ani rusz. Jak sam Autor napisał - to było wyzwanie:
Prawie 200km samochodem, kilka km pieszo. Spotkanie ze strażą graniczną i nieprawdopodobny klimat. Nie myślałem że do niej dotrę w nocy, bo jest najzwyczajniej na totalnym zadupiu, no ale opłaciło się.
Ja też zdecydowanie uważam, że TO wszystko się opłaciło, bo efekt jaki jest widzimy i można by się długo wpatrywać w tą fotografię.
Fot. Marcin Pałaszyński / lipiec 2020
Piwne etykiety z latarniami [7]
Na to piwo z pewnością bym nie natrafiła w sklepie, ale wpadła mi w oko etykieta z latarnią kiedy byłam na zakupach w markecie Auchan i jego ogromnej alejce piwnej. Gwiazda Północy mnie jednoznacznie kojarzy się z konkretnym miejscem i pomnikiem w Jastrzębiej Górze, który to wskazuje na punkt najdalej wysunięty na północ na naszym wybrzeżu.
Ale oczywiście i latarnia morska może być taką gwiazdą północy. A etykieta tego piwa naprawdę jest ładnie opracowana graficznie.
Producentem tego rzemieślniczego piwa jest Browar Maryensztadt z miejscowości Zwoleń. Co piszą o swoim nowym wyrobie?
STYL PIWA: Imperial Smoked Plum & Fig Baltic Porter
ZAWARTOŚC ALKOHOLU: 10,1%, Imperialny Porter Bałtycki podkręcony słodami wędzonymi, dodatkiem wędzonej śliwki i suszonej figi. Ciemne, złożone, zbalansowane. POLECANE DO: Czekolady, wołowiny.
Nagrody: ZŁOTY MEDAL W CONCOURS DE LYON 2018, W KATEGORII STOUT/PORTER, SREBRNY MEDAL W KONKURSIE INTERNETIONAL BEER CHALLENGE 2018, W KATEGORII STOUT/PORTER , SREBRNY MEDAL W KATEGORII SPECJALNY PORTER BAŁTYCKI W KONKURSIE PIW RZEMIEŚLNICZYCH 2018, BRĄZOWY MEDAL W KATEGORII STRONG SMOKE BEER W KONKURSIE EUROPEAN BEER STAR 2018
Fot. 1 - Latarnica, fot. 2-4 - ze strony facebookowe browaru.